VERSLAG: Samael - 13/4 - 013

Weltbrand - Sauron - Ayin Aleph

Zwitserland wordt vanavond door twee bands vertegenwoordigd in de Metal Matinee van de 013. Samael zal de avond afsluiten en in totaal zullen vijf bands het programma van vandaag verzorgen.

De avond wordt geopend door de Nederlandse black metal band Weltbrand. Wanneer de band het eerste nummer van de setlist erin knalt is meteen duidelijk dat ze black metal maken op de underground wijze. Recht toe recht aan doorstampen met een overheersende duistere ondertoon. Bij vlagen speelt de band ontzettend strak en blazen ze iedereen weg. Echter zwakt het bij bepaalde breaks binnen de nummers ontzettend af. Op deze momenten wil de drummer nog wel eens lelijk de fout in gaan en valt ook de bassist, welke tevens de zanger is, te betrappen op een matige timing. De zanger van de band heeft een vrij uniek geluid. Echter lijkt het op bepaalde punten meer op een slechte Gollum imitatie, dan op een black metal grunt. Tussen de aanwezigen wordt dit ook meer als komisch beschouwd, dan als geweldige vocalen. Afgezien van het muzikale vlak is er eigenlijk geen podiumpresentatie. De muzikanten zijn tijdens het spelen meer bezig met het bewonderen van hun eigen instrumenten, dan dat ze oog hebben voor het publiek. Kort gezegd was Weltbrand een matige opener.

De tweede band van de avond is tevens black metal van eigen bodem. Wanneer Sauron van start gaat hebben ze het publiek al te pakken voordat ze beginnen met spelen. Ze kiezen ervoor om een intro aan het concert te plakken, en wel het nummer 'Ave Satani' uit de soundtrack van de horror-film The Omen. Hiermee zetten ze meteen een dusdanig duistere en satanische sfeer neer dat ze de aandacht van het publiek direct winnen. Het is erg zonde dat, na afloop van de intro, de basgitaar niet werkt bij het eerste nummer. Dit zorgt namelijk voor een vrij lege opening. Gelukkig wordt dit probleem snel opgelost en kan het optreden met alle hens aan dek worden voortgezet. Sauron is een band die erg goed laat zien hoe je black metal moet presenteren op het podium. Beschikkend over vrij simplistische, maar pakkende rifjes, veel overtuiging, smerige corpsepaint en vooral veel kwade gezichten blaast de band het publiek omver met een zwarte muur van metal. Met de juiste uitstraling voor dit genre en met een zeer strakke set laat deze band precies zien hoe het moet. Er zijn maar weinig Nederlandse bands in de black metal scene waar zoveel aan klopt, en Sauron is er één van. Een overtuigend optreden.

We zijn aangekomen bij het buitenbeentje van de avond bij uitstek, Ayin Aleph. Ayin Aleph is een zeer getalenteerde Russische opera zangeres. Ze studeert haar hele leven al klassieke muziek en met de band waar ze nu mee speelt wordt haar klassieke muzikaliteit gecombineerd met metal. Wanneer de zangeres het podium betreedt in haar ouderwetse prostituee-achtige outfit zijn meteen alle ogen op haar gericht. Direct als het openingsnummer 'Hamlet' wordt ingezet, en Aleph begint met zingen, is het duidelijk merkbaar dat dit geluid even wennen is voor de aanwezigen in de zaal. Met haar bijzonder mooie hoge stem en haar unieke uitstraling is deze act echter wel een lust voor het oog. Ze maakt er, mede door haar manier van bewegen, echt een showtje van. Daarbij moet gezegd worden dat het jammer is dat ze maar zo'n klein podium tot haar beschikking heeft. Op een groot podium was ze meer tot haar recht gekomen. Tijdens haar optreden krijg je soms meer het idee dat je naar een toneelstuk zit te kijken, in plaats van naar een concert. De muzikanten die ze in de band heeft zitten, welke overigens een erg goede indruk achterlaten, geven je toch weer het idee dat het daadwerkelijk om een concert gaat. Ayin Aleph geeft een zeer degelijk optreden weg, maar past totaal niet tussen de rest van de bands die vanavond spelen. De zaal is bij haar optreden dan ook maar voor een kwart gevuld, waardoor de sfeer die ze overbracht helaas niet optimaal aankomt bij de luisteraars.