VERSLAG: dEUS - 15/05 - TivoliVredenburg

dEUS - 15/5 - TivoliVredenburg

We hadden al een tijdje niets van dEUS gehoord. Op muzikaal gebied dan. Gitarist Mauro Pawlowski kondigde eind 2016 aan de band te verlaten en werd vervangen door Bruno De Groote, maar nieuw werk bleef nog uit. Laatste album Following Sea dateert alweer uit 2012. Inmiddels weten we dat de band rond Tom Barman met een nieuw album bezig is dat waarschijnlijk eind dít jaar uitkomt.

Voor dat zover is, was er eerst nog het twintigjarig jubileum van The Ideal Crash, het derde album van de band. Dat vroeg om een tour waarvoor de vraag zo groot is dat Brussel acht dagen achter elkaar wordt aangedaan. Nederland moet het doen met drie shows in Utrecht en vanavond is de eerste daarvan. Special guest is Trixie Whitley en dat is zeker geen straf.

De Belgisch - Amerikaanse muzikante met de soulvolle, krachtige stem heeft alleen een drummer die met één hand toetsen speelt meegenomen maar leeg klinkt het allerminst. Dat is mede te danken aan de nodige elektronica die vooral op de nieuwere nummers, bijvoorbeeld van haar nieuwe album Lacuna, een grote rol speelt. Geen zorgen: de uithalen gaan nog steeds door merg en been.

Voor een solonummer verplaatst Whitley de microfoon naar de rand van het podium vanwaar ze het zittend speelt. Een nummer later neemt ze plaats achter het drumstel. Trixie Whitley is een multitalent en verdient meer aandacht dan een respectloos deel van het publiek dat niet lijkt te kunnen ophouden met praten haar geeft. Een groot deel heeft het echter wel begrepen en luistert ademloos.

Het is niet heel verrassend dat dEUS zijn show begint met ‘Put the Freaks Up Front’, het eerste nummer van het album waarvan het jubileum vanavond gevierd wordt. Wel verrassend zijn de dansers die tijdens het nummer ten tonele verschijnen. Tijdens het optreden komen de in zwart geklede dames en heren nog enkele keren terug. Briljante choreografieën zien we niet, maar dat mag de pret niet drukken.

Het uur erna wordt het hele album integraal gespeeld en blijkt het de tand des tijds uitstekend te hebben doorstaan. Met name ‘Sister Dew’, ‘The Ideal Crash’ en ‘Instant Street’ zijn nummers die nooit vervelen. Daar komt bij dat dEUS bestaat uit topmuzikanten die vanavond goed op dreef zijn.

Toch heeft het integraal uitvoeren van een album zowel voor- als nadelen. Een voordeel is natuurlijk dat nummers die niet vaak live worden gespeeld nu wel te horen zijn. Een nadeel is dat de opbouw van het album niet perse correspondeert met de beste opbouw van een optreden. Na het heerlijk climactische einde van ‘Instant Street’ wordt het tempo weer teruggeschroefd voor ‘Magdalena’. Naar het einde van het album toe worden de nummers niet slechter, integendeel, maar het hoogtepunt van het album was toen al achter de rug.

Als nieuw bandlid is deze tour ook de vuurdoop voor Bruno de Groot. Eigenlijk is de vraag ‘kan hij Mauro vervangen’ niet helemaal eerlijk. Mauro is een briljant gitarist met een bijpassende persoonlijkheid. Deze mist nog wat bij de Groot, maar zoals hij zelf ook heeft gezegd in interviews: hij is geen Mauro. Natuurlijk is hij wel een geweldig gitarist, dus we gaan ervanuit dat hij zodra de band met nieuw werk gaat touren zichzelf meer zal laten zien.

Na het album volgt nog een toegift die ons eraan herinnert dat dEUS nog veel meer moois heeft uitgebracht. ‘Quatre Mains’, ‘Nothing Really Ends’, ‘Roses’, allemaal nummers die doen verlangen naar meer. Nog een paar maanden wachten.