VERSLAG: Claw Boys Claw - 22/5 - Effenaar

Claw Boys Claw - 22/5 - Effenaar

Goed nieuws voor iedereen die meer dan 10 jaar geleden stond te rocken bij Claw Boys Claw, ze zijn weer terug! Ze stonden ooit al op Pinkpop en het Roskilde festival maar vandaag staan ze in de Effenaar (Eindhoven). Met hun nieuwe album ‘Pyama Day’ lijken ze hun wilde haren en hormonen in eerste instantie kwijt te zijn. Of dat echt zo is, hoop ik vanavond te kunnen achterhalen.

Als de band op komt zien we twee leden die vanaf het eerste uur erbij waren, Peter op zang en John op de gitaar. Zanger Peter de Bos is ondertussen alweer eind vijftiger. Naast zanger is hij ook grafisch ontwerpen, hij heeft van Lowlands de decorstukken en de website ontworpen. Op de gitaar hebben we John Cameron (1962), hij is hiernaast nog programmeur bij Paradiso en producent van het Lowlands festival. De band komt zonder vuurwerk op maar speelt wel direct vol overgave. Echter het publiek blijft er nogal sceptisch bij staan. Wel typisch voor het Nederlandse publiek, eerst even kijken voordat de remmen los gaan. Peter is voorzichtig met het publiek, hij besluit om deze keer niet de fotografen en het publiek nat te maken en leegt zijn flesje water braaf voor het podium. Als ze ballet ‘Rosie’ spelen, zien we al wat meer mensen meezingen en mee bewegen, het eerste vonkje slaat over. Met deze mooie melodieuze popsong scoorde Claw Boys Claw in 1992 een notering in de Nederlandse Top 40. Hierna spelen ze ‘Halibut’ van hun nieuwe album. Dit is een mooi blues-achtig nummer welke live nog beter klinkt. Vanaf het nummer ‘Devol’ is het publiek helemaal los en wordt er echt gedanst. Peter komt ook helemaal los, hij stapt het podium af, loopt door de grote zaal en zingt daar zijn nummer verder, geweldig!

Natuurlijk krijgen we nog iets van het nieuwe album voorgeschoteld, waaronder het mooie nummer ‘Sleepwalking’ met een lekkere riff van John. Hierna gaat het tempo een stuk omlaag met het nogal slome nummer ‘Rock me Girl’. Enkele toeschouwers hebben hier al helemaal geen zin in en gooien zelfs water naar de zanger. Als Peter dan zegt dat ze geen water maar bier moeten gooien, gehoorzaamd het publiek netjes met bier. Even later roept er zelfs iemand onbeschoft ‘speleu’ naar de band. Het moge duidelijk zijn dat niet iedereen zit te wachten op hun nieuwe rustige nummers.

Hierna wordt het tempo weer opgevoerd met ‘Superkid’ en er ontstaat een geweldige wervelstorm voor het podium vol met dertigers. Het publiek blijft lekker meedansen en geniet. We krijgen nog wat nieuwe nummers voorgeschoteld, maar het kookpunt wordt toch bereikt met het oude werk zoals het ruigere liedje ‘Wild Voodoo’, inclusief een grote pit voor het podium. Het tempo houden ze erin en sluiten uiteindelijk af met de knaller ‘I wanna be your dog’ van Iggy Pop.

Claw Boys Claw is weer helemaal terug, met hun oude en nieuwe materiaal laten ze hier een onvergetelijke indruk achter. Een geweldige rock band van eigen bodem!