VERSLAG: Guus Meeuwis - 13/6 - PSV stadion

Guus Meeuwis - 14/6 - Philips Stadion

De EK-gekte is weer losgebarsten in Nederland. Vooral dit jaar lijkt er extra veel aandacht voor te zijn, mede vanwege het twintig jarige jubileum van de glorieuze overwinning van Nederland in de finale van het EK 1988. Toen speelde een jonge Marco van Basten nog mee in dat elftal, nu is hij de bondscoach. Zelfs popconcerten moeten wijken als Nederland speelt, zoals Bon Jovi doet in de Amsterdam Arena. VanVelzen mag openen en Bon Jovi begint zijn set pas na de voetbalwedstrijd, waarbij Jon Bon Jovi in een oranje t-shirt het podium opkomt. Nu heeft Bon Jovi verder niks met voetbal, maar Guus Meeuwis des te meer. En deze Tilburger staat op exact hetzelfde moment in het Philips Stadion te Eindhoven.

Het concert van Meeuwis (uit een reeks van vier) in het grote voetbalstadion van Eindhoven begint op de dag van de voetbalwedstrijd Nederland-Frankrijk al vroeg, namelijk om 19.00u. Tot ver buiten het stadion kun je de Oranje Leeuw al horen brullen. Want ja, vrijwel iedereen is vanavond in fel oranje gehuld of heeft tenminste één oranje attribuut. De Meeuwis-shirts zijn op één hand te tellen. De merchandisestand lijkt dus weinig verkocht te hebben, maar de baromzet is des te hoger. Guus Meeuwis is gezellig en daar hoort een potje bier bij, aldus velen in het publiek. Hoewel de gezelligheid in het begin van deze groots opgezette show wat geforceerd lijkt, wordt het publiek steeds losser en spontaner naarmate het optreden vordert. En dat is nog vóór de bewuste wedstrijd die straks gespeeld gaat worden.

Je moet ‘t hem nageven; Guus is goed bezig. Vier dagen zonder moeite zo’n voetbalstadion vol krijgen, dat is een hele prestatie. Met een mooi decor en alles tot in de puntjes verzorgt wordt het nog maar eens duidelijk dat Guus tot één van de populairste Nederlandse artiesten van het afgelopen decennium behoort. Wie had dat in 1995 gedacht, toen deze toenmalige rechtenstudent zijn debuutsingle ‘Het Is een Nacht… (Levensecht)’ uitbracht? De Brabander brengt een familieshow met vrijwel uitsluitend bekend werk. Ook van anderen. Nu zijn veel van zijn hits covers (van o.a. De Kreuners, Herbert Grönemeyer en Mama’s Jasje) of cover-op-cover (zijn vertolking van ‘Geef Me Je Angst’ bijvoorbeeld), maar op de setlist van dit concert staan ook andere (neder)popklassiekers. Zo zingt Guus ‘Het Land Van Maas En Waal’, ‘Radar Love’, ‘Dromen Zijn Bedrog’ en, samen met collega Frans Bauer, ‘Heb Je Even Voor Mij’. Een feestelijke potpourri die door heel Eindhoven wordt meegezongen.

Voor wie dit riekt naar populisme, had beter op dat punt al naar huis kunnen gaan. Want Meeuwis blijkt ook niet vies te zijn van verzoekjes uit het publiek. De aanwezigen kunnen kiezen uit drie bekende liedjes en degene die het meeste applaus ontvangt, wordt door Guus gespeeld. Heel simpel en democratisch. Zo verkiest het publiek ’Avond’ van Boudewijn de Groot massaal boven ‘Suzanne’ van VOF De Kunst en boven de evergreen ‘In The Ghetto’. Daarna volgt weer een rondje, waarbij zowel het prachtige ‘The River’ van Bruce Springsteen als het indrukwekkende ‘Over De Muur’ van Klein Orkest het in populariteit verliezen van de hoempapadeun ‘Malle Babe’ (inderdaad, zoals de versie van Rob de Nijs). Olie op het vuur van de toch al zo vurige Oranjesupporters, gif in de pen van de toch al zo zure muziekrecensenten. Een uitstekende uitvoering van zijn debuutsingle, met een lang flamenco-intro, maakt dat echter enigszins goed voor die laatste categorie.

Dan de voetbalwedstrijd. Nu is dit niet de plek om een voetbalwedstrijd te verslaan, maar het komt de sfeer in het toch ietwat kille Philips Stadion zeer ten goede. Ook het zonnige weer levert een positieve bijdrage, om nog maar te zwijgen over de goals die zullen volgen. Wanneer Kuyt in de negende minuut van de wedstrijd met een spectaculaire kopbal de stand op 1-0 voor Nederland weet te brengen, gaat het Oranjelegioen volledige uit zijn plaat. Zodra het tweede doelpunt volgt, herhaalt zich dit ritueel, van spontane uitzinnigheid en excessief biergooien, zich nog eens en ditmaal iets uitbundiger. Het publiek wordt zowat gek van enthousiasme wanneer de enige goal van Frankrijk binnen een minuut wordt gerevancheerd door een derde doelpunt van Oranje. “Viva Hollandia,” klinkt er in koor. Met een vierde treffer van de ploeg van Van Basten in de laatste minuut is het feest compleet. Meeuwis verschijnt op het podium en zet onmiddellijk ‘Per Spoor (Kedeng, Kedeng)’ in.

Dan volgen de echte feestknallers; het op ‘Jacob’s Ladder’ gebaseerde dranklied ‘Proosten’, de sfeervolle ode ‘Brabant’ (waarbij Fransje Bauer nog eenmaal verschijnt) en een hele lange versie van de carnalskraker ‘’t Dondert En ‘t Bliksemt’. Het is dan al ruim na elven en Meeuwis wijst het publiek erop dat de officiële speeltijd er dan eigenlijk al op had moeten zitten. “We mochten van de gemeente Eindhoven maar tot elf uur doorspelen, maar ik denk dat ze voor deze gelegenheid wel door de vingers kijken,” zo meent Guus. “Eindhoven is goed volk!” Met nog een paar liedjes als toegift komt er een einde aan een feestelijk avondje voetbal kijken, dat vervolgens vrolijk voort wordt gezet op het station van Eindhoven en in de treinen richting huiswaarts. “Guusje is oké, olé, olé…!”