VERSLAG: Editors - 24/10 - Het Zonnehuis

Onvergetelijk akkoustisch concert van Editors in Zonne

Een avond om nooit te vergeten! Hoe vaak komt het voor dat je de kans krijgt om in een unieke ambiance een akoestisch concert van Editors meemaakt, één van de meest succesvolle rockbands ter wereld ? Het is slechts gegund aan een handjevol fans, die door een loting, georganiseerd door 3FM aan een kaartje zijn gekomen. En dat alles in het kader van het uitkomen van het nieuwe compilatiealbum Black Gold

Het is al donker als kleine groepjes concertbezoekers van het pont over het IJ afstappen en in Amsterdam Noord hun weg vervolgen. Zoekend naar de weg met de smartphone in de hand openbaart zich midden in een woonwijk een prachtig pand. Het Zonnehuis is een rijksmonument, dat in 1932 gebouwd werd voor het gemeenschapsleven van bewoners van Tuindorp Oostzaan, vanuit de filosofie dat een bloeiend verenigingsleven van belang is voor de opvoeding van de arbeidersklasse.

Eenmaal binnen zien we gelijk 3FM DJ Frank van der Lende in een provisorisch opgezet studiootje. Twee leden van Editors van zitten met de rug naar ons toe, er is een interview gaande. In de zaal staat een lange rij voor het luik van de horeca. De concerten die hier worden georganiseerd zijn normaal gesproken met zitplaatsen, maar daar wordt vandaag een uitzondering voor gemaakt. Er is plaats voor zo’n 300 bezoekers. Het prachtige interieur, met warme houtaccenten en een speelse toog aan de bovenkant van het podium is nog grotendeels authentiek.

Luttele minuten na acht uur betreed Editors voorman Thom Smith het podium. Met cellist Sergio Andrés opent hij met het bloedstollend mooie ‘No Sound But The Wind’. De toon is gelijk gezet. Als Elliott Williams en Justin Lockey aanhaken, wordt ingezet op ‘Munich’ en is Editors los. Alle klassiekers komen voorbij, de één in een nog mooiere versie dan de ander. De mannen genieten zichtbaar van deze uitzondering op de normaal gesproken grote zalen en festivals waar ze spelen. Thom Smith stelt zich kwetsbaar op en zegt het optreden het heel spannend te vinden; we were terrified. Dat is niet te merken. Zeker niet als de R.E.M. cover ‘Half A World Away’ voorbij komt op de ukelele en cello, één van de absolute hoogtepunten. Als de geplande setlist klaar is en de mannen al afscheid hebben genomen, komt Smith nog een keer terug om The ‘Phone Book’ te spelen. Een uitzonderklijke avond met een uitzonderlijke band, en een onvergetelijke muzikale herinnering voor de bezoekers !