VERSLAG: Karst Jaarsma
John Craigie
John Craigie is een echte verhalenverteller. De zanger maakt al jaren folkmuziek in de stijl van de vroege Bob Dylan, Ramblin Jack Elliott en nieuwere folk-muzikanten als Gregory Alan Isakov. Zijn observaties vertalen zich in de typische onderwerpen voor singer-songwriters, maar begeleid door zijn prachtige stem en simpele composities heeft Craigie al veel goede liedjes opgenomen. Met als hoogtepunt het album No Rain, No Rose uit 2017.
De verhalenverteller vertaalt zijn observaties niet alleen door in liedjes, maar Craigie houdt er ook van om te praten. In de goed 75 minuten die hij vanavond optreedt praat Craigie de helft. Verhalen om te lachen en liedjes om een traantje bij weg te pinken. Hoewel ook in de liedjes Craigie regelmatig een subtiele, geinige twist plaatst.
De teksten zijn goed te volgen. Craigie vertelt over zijn bezoek aan het Van Gogh museum van enkele jaren geleden om erachter te komen dat volgens de laatste inzichten het niet Van Gogh was, maar schilder Gauguin die zijn oor afsneed. Wat volgt is het prachtige nummer ‘Rachel’ over de vriendin van Van Gogh. Craigie zingt het beeldschoon. Het contrast met het lachwekkende verhaal daarvoor maakt dat de schoonheid van het nummer nog beter tot haar recht komt.
John Craigie laat op de momenten dat hij zingt horen de kwaliteit van voorbeelden te benaderen. ‘I Wrote Mr. Tambourine Man’ doet qua stijl en observaties denken aan een akoestische Bruce Springsteen en de geest van Richie Havens klinkt door in ‘Woodstock Baby’. In de intieme setting van de kleine zaal storen de vele verhalen niet, maar met de kwaliteit van liedjes die Craigie maakt hoop je dat dit op een gegeven moment naar de achtergrond verschuift en hij – wellicht met band – steeds verder bekend wordt.
TATE MCRAE - 03/02 - PARADISOTate stond voor het eerst met een concert in Amsterdam, en ze heeft haar fans...
ANTI-FLAG - 30/01 - PATRONAAT Donderdag laaide het stof goed op in de kleine zaal van Patronaat tijdens de...