VERSLAG: Nelly Furtado - 4/7 - Westerpark

Nelly Furtado - 4/7 - Westerpark

In het wonderschone lied ‘4th Of July, Asbury Park (Sandy)’ uit 1973, geeft Bruce Springsteen een gedetailleerd en geromantiseerd sfeerbeeld van de festiviteiten rondom Onafhankelijkheidsdag in zijn woonplaats. Vuurwerk, prille liefdes, flipperkasten, kermisattracties, een waarzegster die door de politie word opgepakt en casinomedewerkers die met hun hemd open dansen aan de waterkant. Op 4 juli zijn er ook feestelijkheden aan de gang in een compleet ander park, namelijk in het Westerpark te Amsterdam. Daar treedt Nelly Furtado op in het kader van de concertreeks Live At Westerpark. Nelly, there are no fireworks hailing over Amsterdam tonight…

Als je je ogen sluit dan zou je zweren dat je Anouk hoort zingen. Wanneer je je ogen opent kom je echter tot de conclusie dat niet Anouk, maar zangeres Dennis het voorprogramma is van Nelly Furtado. En zelfs met de ogen open moeten we goed kijken willen we niet in de war geraken met die Haagse rocktante. Want het beugeltje, dat zo kenmerkend was voor Dennis (niet te verwarren met de mannelijk Dennis, die in de zomer van 1996 een grote hit had met ‘Gewoon Een Vrolijk Liedje’), is verdwenen. Daarnaast heeft het voormalige beugelbekkie d’r haar geblondeerd en we bespeuren enkele tatoeages, waardoor Dennis ook qua uiterlijk meer en meer doet denken aan Anouk. Het voornaamste waarneembare onderscheid tussen beide zangeressen is de hoeveelheid aan blaasinstrumenten op het podium. Dennis heeft namelijk een voortreffelijke blaassectie in haar band en juist dát is het meest afwijkende gen in het DNA van deze Anouk-kloon.

Het lijkt erop dat Nelly Furtado er diva-achtige praktijken op na begint te houden. Of er zijn wat technische mankementen. De exacte reden is onbekend, maar je publiek bijna drie kwartier te laten wachten is wel érg lang. Ook bij zonnig weer, zoals vanavond in dit mooie Westerpark. Waarschijnlijk hoopt de Canadese zangeres dat er nog iets meer publiek komt opdagen, want het concert is bij aanvang nog lang niet uitverkocht. Buiten de hekken genieten echter nog vele tientallen mensen van het optreden, daar het geluid tot ver buiten het Westerpark hoorbaar is. En de videoschermen langs het podium, die iets boven de hekken uitkomen, maken het, zelfs voor degenen die geen € 39,- hebben neergelegd voor een entreekaartje, mogelijk om het gehele concert goed te volgen.


Maar de echte fans staan gewoon voor het podium bij Nelly Furtado. Of mogen we ook Nelly Fruitella zeggen? Want eye-candy is ze wel, deze dame van Canadese en Portugese komaf. En ook een genot voor het oor, al moet de nasale en ietwat schelle stem van Furtado je wel aanstaan. Ze is goed bij stem, maar de show is minder goed dan die op Pinkpop 2006. Toen was haar single ‘Maneater’ net uit (van het toen nog te verschijnen derde album ‘Loose’) en kwam Furtado toch een stuk fanatieker over. Nu lijkt de zangeres wat routinematiger door haar setlist heen te werken, die overigens ook niet erg evenwichtig in elkaar zit. Zo begint Nelly meteen met paar van haar bekendste hits, waaronder ‘I’m Like A Bird’ en ‘Turn Off The Lights’.

Ze heeft echter meer hits dan de willekeurige muziekconsument wellicht denkt, want sinds 2001 bereikten zestien singles van Nelly Furtado de Nederlandse hitlijsten en elf daarvan belandden in de top 10. De popballad ‘All Good Things (Come To An End)’ en de sexy retrotrack ‘Say It Right’ kwamen zelfs op nummer 1 terecht.

Ondanks de grote hoeveelheid hits, kan Furtado het niet laten om ook enkele albumtracks te spelen, die duidelijk minder geapprecieerd worden door het publiek. Op sommige momenten kakt de show zelfs wat in, bijvoorbeeld wanneer Furtado een aantal rustige nummers achter elkaar speelt. Die vervolgens onmiddellijk gevolgd worden door een heel rap nummer (zoals ‘Explode’). Door deze curieuze opbouw van de setlist lijken de bezoekers snel afgeleid en weet Furtado haar publiek er niet volledig bij te houden. Glansrollen zijn tijdens deze Get Loose Open Air Tour weggelegd voor rapper Saukrates (die onder andere de rappassages van Timbaland vervangt) en de zeer goede achtergrondzangeres Jasmine Baird. Toch zijn deze twee Canadese vocalisten niet voldoende om de balans te herstellen. Wanneer Furtado de setlist van Pinkpop 2006 had aangehouden, met de toevoeging van iets meer nummers van ‘Loose’, dan was haar optreden in het Westerpark een stuk geslaagder geweest!