VERSLAG: Keane - 11/02 - AFAS Live

Keane

De mannen van Keane zijn sinds hun hoogtijdagen allemaal een stukje ouder geworden. De band zit vijftien jaar in het vak. In 2004 stond de band voor het eerst in Nederland. Nu staan er geen twintigers, maar vier vaders op het podium. In al die jaren is de liefde vanuit Nederland voor Keane gebleven. Een uitverkocht AFAS Live onthaalt de heren enthousiast.

Zanger Tom Chaplin wijdt het aan een gezamenlijke voorliefde voor melancholie. Daar doet hij de kwaliteit van zijn liedjes echt mee te kort. Vanavond laten de mannen van Keane zien dat ze nog met net zoveel passie en plezier hun liedjes zingen als in het prille begin, als Lowlands in 2004, Pinkpop in 2006 en eindeloos andere festivals. De liedjes zelf hebben de tand des tijds moeiteloos doorstaan.

De klassiekers worden vanavond aangevuld met enkele liedjes van het nieuwste album dat vorig jaar is verschenen. Opener ‘You’re Not Home’ is zo’n nummer. De elektronische beats vullen bij de opening de AFAS Live en het geeft Tom gelijk de kans om te laten zien horen hoe goed hij bij stem is. Vervolgens raast Keane vliegensvlug langs haar hoogtepunten. Hoewel een gitaar loze band, flirt Keane met een grote verscheidenheid aan pop-acts. ‘Nothing In My Way’ is met haar combinatie van melancholie, pakkend refrein en nadrukkelijk aanwezige keyboard een typisch Keane nummer. Terwijl ‘Strange Room’ duidelijk geïnspireerd is door Queen en ‘Silenced By The Night’ iets van het groteske van U2 heeft.

Hoogtepunt is vanavond het uit 2004 afkomstige en ogenschijnlijk minder populaire ‘Might As Well Be Strangers’. Wat een genot zoals de band even terugpakt naar een klein, melancholisch liedje waar de teksten voor zich spreken. De subtiele ondersteuning en Tom die goed bij stem is maken het af. Prachtig.

Tom vindt het allemaal net zo fantastisch. De rest van de band geniet ook volop. Vanavond in Amsterdam wordt de tournee afgesloten en de heren willen elke seconde op het podium naar binnen sleuren. Dit met een dikke glimlach en vol enthousiasme. Keane speelt met de honger van een stel jonge honden die een nieuw publiek willen inpakken. Dit is Keane in topvorm. En dat verveelt geen seconde.