VERSLAG: DeWolff - 28/04 - Patronaat

DeWolff

Iets meer dan één jaar geleden zag het leven er nog anders uit. ’s Morgens onderweg op de fiets naar het werk stond voor mij altijd de afspeellijst voor het Holland International Blues Festival aan, met onder andere het vooruitzicht om DeWolff een keer op een groot podium te zien. Er kwam geen Holland International Blues Festival. Aan de fietstochtjes naar het werk kwam een einde. Keuzestress over festivals en concerten maakte plaats voor zorgen over vrienden en familie.

Meer dan een jaar later lijkt er vooralsnog beperkt ruimte om optimistisch te zijn ten aanzien van COVID-19. In het kader van Testen Voor Toegang worden er wel verschillende concerten georganiseerd. DeWolff brengt op woensdagavond een set aan bluesrock, psychedelica en Classic Rock naar het Patronaat. Geen groot podium en massieve show, maar met social distancing, vooraf testen en de anti-rock’n roll aanvangstijd van 18.30.

DeWolff maakt er een warm bad van. De band rond Pablo van de Poel, Luka van de Poel en Robin Piso rockt, schuurt en knalt voortreffelijk. Voor de keurig aan tafels geplaatste 130 bezoekers weten de heren het gevoel van een bluesclub op te roepen. Binnen een paar minuten na aanvang is er al een gitaar- en drumsolo. Lange jams die terugvoeren naar Woodstock en een intimiteit die doet denken aan de optredens van DeWolff ongeveer tien jaar geleden. Kleinschalig in Vera of op een reguliere, warme zomeravond op de camping van Vlieland. Geen grote bombast, maar lekker spelen op de Hammond, gitaar en drums.

De heren laten zich goed inspireren door de rijke blues(rock) historie. Het ene moment doet de jazzy orgelsolo denken aan Focus, dan klinkt er een gitaarsolo die ook bij Freddie King niet misstaan had en tegen het einde kent ‘Hope Train’ een knallend ritme die ook onder een Black Sabbath nummer had gepast.

Tijdens de lockdown is de DeWolff dan nog redelijk druk geweest met (virtuele) optredens op Roadburn en in Tivoli Vredenburg. Het spelen zijn Pablo, Luka en Robin dan ook niet verleerd. Voor DeWolff is het de derde en laatste dag in de reeks van Testen voor Toegang en nog zie je de verbazing van het spelen voor een live publiek. Een wonder dat iets wat eerder zo normaal voelt, nu zo speciaal kan voelen. Hopelijk lukt het om dit stapsgewijs de komende maanden verder terug te brengen.