VERSLAG:
Snoop Dogg - 21/09/08 - Heineken Music Hall
Even lijkt het erop alsof het Snoop Dogg concert een valse start gaan maken in de Heineken Music Hall. Na het lauw ontvangen voorprogramma van de Jeugd van Tegenwoordig duurt het namelijk nog dik een half uur voordat de hogepriester van het pimpgenootschap zijn opwachting maakt, dit tot ongenoegen van een aanzienlijk deel van het publiek. De onvrede verstomt echter al snel zodra even voor tienen de lichten dimmen en klassieke muziek door de speakers schalt. Ondertussen laten de tv schermen gelikt gemonteerde flarden uit zijn films en video’s zien in combinatie met de onvermijdelijke klassiekers The Godfather en Scarface.
Wanneer de intro op haar einde loopt staat Snoop Dogg op het podium te midden van zijn band. Hij laat er geen misverstand over bestaan; gelijk gaat vrij letterlijk de beuk erin met ‘Murder was the Case’ en de ‘Tha Shiznit’, waarbij de drummer met vernietigende klappen een voelbare extra dimensie aan de nummers toevoegt. Gezien de consistente kwaliteit van Snoop’s materiaal kan ook ‘Staxxx in my Jeans’, afkomstig van zijn meest recente album Ego Trippin op het enthousiasme van het publiek rekenen. Daarover gesproken, er zijn maar weinig artiesten, laat staat rapartiesten die een dergelijk divers publiek op de been weet te brengen.
En terecht. Snoop Dogg weet als ervaren entertainer, de beste man gaat immers alweer dik 15 jaar mee, een unicum in de rapwereld, een goede balans te vinden tussen routine en spontaniteit. Ook zijn setlist is bijzonder goed opgebouwd. Er is ruimte voor klassiekers en meer hedendaags werk, maar ook voor nummers waarop hij een gastrol vertolkte. Zo passeert ‘I wanna Love you’ van Akon de revue en tijdens de Westcoast Medley komen ‘Fuck the Police’ en ‘Nuthin but a G-Thang’ voorbij. Tevens maakt Snoop tijd voor en eerbetoon aan wijlen 2Pac en brengt hij ‘Two of America’s most wanted’ ten gehore.
Ook wat minder opzwepende nummers krijgen de aandacht, de meest in het oog springend is ‘Lodi Dodi’, een uiterst relaxed verhalend nummer afkomstig van ‘Doggy Style’. Het nummer wordt zeer uitgekiend opgevolgd door ‘The Next Episode’. De HMH ontploft bijkans. Alle handen gaan in de lucht en de beroemde slotzin wordt uit volle borst ingevuld. Om de sfeer vast te houden wordt de House of Pain klassieker ook nog ingezet, waarbij Snoop Dogg opnieuw het podium betreedt, ditmaal met Ajax tenue en een Nederlandse vlag. En met zijn twee grootste hits nog achter de hand, ‘Drop it like it’s Hot’ en ‘What’s my Name’, is het einde van de show een inkopper.
Ondanks een relatief korte show, iets meer dan een uur, weet Snoop Dogg er toch ruim twintig nummers uit te persen waardoor het publiek uiteindelijk niets te kort komt en op het oog meer dan voldaan zich weer over het land verspreid.
FOTOGRAFIE: Stephan Mehrer
JASON MRAZ - 22/9 - HEINEKEN MUSIC HALLDe heer Mraz kon 't zelf ook niet geloven, maar hij had vanavond toch echt de...
GEORGE CLINTON - 4/9 - 013 Als je het hebt over grootheden van de funk, dan zijn er een viertal namen...