VERSLAG: Elvis Costello -28/06 - Carré

Elvis Costello & The Imposters

What's so funny about peace love and understanding? Tot een paar maanden geleden was de tekst nog een gedateerde hippie gedachte. Terwijl Oekraïne haar 125e oorlogsdag beleeft, de laatste barrière voor uitbreiding van de NAVO wordt weggenomen en een stel boze boeren na een dag protesteren het huis van een minister bestormen brengt Elvis Costello de weer onverwacht relevante boodschap naar het podium van Carré. En met de energie en toewijding van een jonge dertiger in plaats van de oude zestiger die hij inmiddels is.

In de huidige bezetting van The Imposters speelt Costello met een flink aantal oude vrienden. Vrienden als Steve Nieve en Pete Thomas kent hij als sinds 1977. Bob Dylan gitarist Charlie Sexton is met zijn 53 jaar het “jonkie” van de band. Elvis Costello is niet alleen energiek, maar ook goed bij stem. Zijn stem wordt ook als instrument benut. Creatief speelt hij met het geluid. Dit door tijdens liedjes af te wisselen tussen microfoons, de stem van bandleden te benutten en soms zonder microfoon door te zingen. Dit doet hij in dienst van het liedje. Dat klinkt zeer goed.

Costello lijkt een drang te hebben om in deze onrustige tijden rust te brengen. In bijna drie uur tijd passeert een groot gedeelte van zijn carrière. Hij heeft het naar zijn zin. Liefhebbers worden bediend met drie uur lange muziek zonder tussendoor te veel geklets. Ruige nummers, rustige nummers en in de eerst helft van de avond een opvallend aantal lome reggae ritmes. ‘Hetty O’Hara Confidential’ wordt gespeeld met een heerlijk rocksteady ritme. Costello zingt half rappend zijn teksten en Sexton laat horen dat ook een stevige gitaarsolo prima in een reggae ritme past. Bij andere liedjes leggen Costello en Sexton in hun gitaarwerk ook een Crazy Horse gevoel over een Bob Marley ritme. Dit losse, lome gevoel weekt de bezoekers los van de dagelijkse realiteit.

Costello en de Imposters zijn op hun best in de opgewekte pub rock en new wave van ‘Surrender To The Rythm’ en ‘(I Don’t Want to Go to) Chelsea’. Met heerlijk Hammond en aanstekelijke ritmes brengt Costello pure opgewektheid. Met als kers op de taart natuurlijk het swingende ‘(What’s So Funny ‘Bout) Peace, Love and Understanding’. Door Costello opgenomen in 1978. Een nummer gespeeld met zoveel passie dat het net zo goed een nieuw liedje in plaats van een oude klassieker had kunnen zijn.

You Want Life, But It’s Never Long Enough. You Want Peace, Like It Is Something You Can Buy zingt Costelllo vanavond in het prachtige nummer ‘April 5th’. Eén van de langzamere nummers waarin Elvis Costello laat horen nog goed bij stem te zijn. Geschreven met Kris Kristofferson en Rosanne Cash past het perfect bij de avond. Het liedje gaat over naïeve liefde. Vanavond voelt het vooral als constatering zijn dat na bijna 45 jaar zingen over vrede, liefde en begrip zijn beland waar we nu staan. Ook in 2022 weet Costello nog optimisme te creëren dat er mooie dingen zijn dat we moeten blijven staan voor de schoonheid die er ook nog steeds is.