VERSLAG: Alicia Keys - 27/10 - Ahoy

Alicia Keys - 27/10 - Ahoy

Ze was nog maar twintig jaar jong toen jaar liedje ‘Fallin’ uit menig radio schalde. En gelijk was Alicia Keys een wereldster. Debuut Songs in A minor uit 2001 werd bekroond met vijf Grammy’s. De dochter van een Italiaanse vader en Jamaicaanse moeder is wel een echte New Yorkse. Haar klassieke pianospel wordt mooi gecombineerd met hedendaagse hip-hop, r&b en soul. Acht jaar later vliegt haar derde album As I am uit de schappen waarvan de vierde single ‘Superwoman’ ook al weer een hit is.

Vaders met dochters tot aan homeboys met spliffs zijn gekomen naar de Ahoy die miss Keys dit jaar voor de derde keer aandoet. Het voorprogramma ontgaat menig bezoeker. Ook ondergetekende heeft het moeten missen want Solange Knowles (jawel, het zusje van) heeft wel een kwartier op het podium gestaan. Helaas.

Dat mag de pret niet drukken want als om negen uur letterlijk het doek valt begint een goed gebalanceerd optreden. Heerlijk is de stevige opener ‘Ghetto story’ waarbij Keys het hele podium bedanst en bewandeld, ‘Karma’ wordt in een lekker salsa jasje gestopt en swingt de pan uit. Liedjes als ‘You don’t know my name’ en ‘Womans worth’ worden met een klein verhaaltje ingeleid. De in een spierwitte taillebroek gehulde zangeres rolt swingend en funky door de set. Geen moment kakt het in. Ook als ze achter haar piano plaatsneemt voor wat rustige nummers wordt dat versterkt door backing vocals. Vooral de samenzang tussen Alcia Keys en zanger Jermaine Paul tijdens ‘Diary’ is erg sterk. Waar Keys haar uithalen soms nogal rauw overkomen zorgt zangeres Amanda Brown ervoor dat de hare op de juiste momenten er zuiver uitkomen. Van de overige meegenomen muzikanten vallen vooral de dansende blazers Freddie Hendrix op trompet en Dave Watson op de fluit op. Muzikaal begeleider Ornee Gill is nauwelijks hoorbaar aanwezig op de toetsen maar krijgt net als de anderen ook zijn jam momentje.

Ondanks de opzwepende performance veert het publiek niet echt mee. Een charmant “hoe gaat het?” blijft bijna onbeantwoord. Ook als er gevraagd wordt om mee te snappen wordt er alleen in de voorste rijen gevingerknipt. Het duurt tot halverwege de show als ‘Superwoman’ wordt ingezet dat iedereen zijn of haar maandagblues van zich weet af te schudden en mee gaat in het enthousiasme van Keys.

Met al de concurrentie van jonge zangeressen in het r&b genre die Amerika rijk is lijkt deze achtentwintig jaar jonge dame bijna alweer een oude rot in het vak. Ze zal echter met kop en schouders boven haar collega’s uitsteken. Alicia Keys is een ware muzikant die niet alleen goede albums weet uit te brengen maar ook nog eens een rasechte performer is .