VERSLAG: T. Raumschmiere - 5/11 - Tivoli

T. Raumschmiere - 5/11 - Tivoli

Waar Marco Haas alias T.Raumschmiere ons vorig jaar op het STRP festival een subtiele en veelzijdige ambient-set voorschotelde, is hij vanavond alles behalve fijngevoelig en dat voelt als een vertrouwd warm bad. We kennen T.Raumschmiere vooral als knotsgekke nietsontziende electropunk-dj uit Berlijn die als schepper van clubstamper ‘Monstertruck Driver’ door het leven gaat. Om zijn creaties nog meer kracht bij te zetten vormde de Duitser een paar jaar geleden een band met drummer Ben Lauber en bassist/gitarist Andreas Paruschke, waarmee hij sindsdien menig podium op zijn kop zet. Zo ook vanavond in Tivoli de Helling, waar zelfs Iggy Pop-achtige taferelen – compleet met bilnaad – de kop op staken.

Zoals gebruikelijk is er ook vanavond weer een voorprogramma paraat om de aanwezigen enigszins op te warmen. De eer is aan de Duitse punkelectroformatie Warren Suicide waar, zoals de naam al prijsgeeft, het hoge emogehalte van afdruipt. Ook beschikt Warren Suicide over misschien wel de meest irritante gitarist/zanger die er op deze planeet rondloopt. Al dronken rondhuppelend in zijn korte rode jaren ’70 sportbroekje en zich langzaam ontdoend van zijn kledij tracht hij ons te vermaken. Daarnaast blijft de lapzwans de hele avond op het podium terugkeren alsof we voor hem gekomen zijn; het is net onkruid. Muzikaal gezien is de voordracht van Warren Suicide ook niet om trots op te zijn; zo nu en dan gaat er een handje de lucht in, maar een uur matige electropunk is toch net iets teveel voor het Utrechtse publiek.

Toch was er tijdens het voorprogramma iemand die geregeld met zijn armen in de lucht stond te zwaaien; T.Raumschmiere zelf vermaakte zich wel aan de rechterkant van de zaal. Om een uurtje of tien betrad hij eindelijk zelf het podium om ons meteen maar te confronteren met zijn bilnaad die niet meer uit het zicht zou verdwijnen. We trappen heerlijk af met ‘The Game Is Not Over’ afkomstig van het album Radio Blackout en de zaal ontwaakt na het langdradige Warren Suicide. De rauwe industriële sound laat alle opgekropte frustratie tot uiting komen en zorgt voor een sfeer van opluchting. Er komt veel materiaal van zijn nieuwe plaat I Tank U voorbij en het is duidelijk dat iedereen daar nog wat aan moet wennen. Het venijn van de eerste twee albums is er een beetje af en het is af en toe zoeken naar wat houvast. De Nederlandse Lilian Hak, die ook te vinden is op I Tank U, mag ook nog even op het podium verschijnen om haar ‘Nuclear Bedtime Story’ te zingen. Er volgt een beleefd gejoel maar dat is het dan ook. Wanneer de eerste tonen van ‘Monstertruck Driver’ door de speakers gallen leeft iedereen weer op en de halve zaal stormt het podium op; it’s Iggy Pop all over again. Dat het eerder genoemde lid van Warren Suicide af en toe roet in het eten komt gooien nemen we maar voor lief.

Al met al was het een avond van slapen en ontwaken en ook uw recensent had soms wat moeite om de aandacht erbij te houden. De vele hoogtepunten waren echter als vanouds moorddadig en Utrecht kan terugkijken op een fraaie Duitse invasie. T.Raumschmiere, We Tank U!