VERSLAG: Pantera - 20/06 - AFAS Live

Pantera - 20/06 - AFAS Live

De Amsterdamse Afas Live is vanavond afgeladen voor een heel bijzonder concert. Vooral wanneer je begin jaren ’90 de metal wereld in bent gerold moet er toch wel enige vorm van jeugdsentiment door je lijf gaan bij de hoofdact van de avond. Dit waren de hoogtijdagen van de band in kwestie. 23 jaar geleden stonden zij voor het laatst op de planken in ons land en daar komt eindelijk verandering in.

Zit er dan nog iemand te wachten op een relatief onbekende support act? Het antwoord is: nee. Wat veel mensen zich echter niet realiseren is dat Elegant Weapons bestaat uit muzikanten van grote bands uit de scene. Leden van onder andere Judas Priest en Accept zijn hier vertegenwoordigd. Eerlijk is eerlijk, wanneer de band het podium betreedt en de eerste noten door de zaal suizen blijkt direct dat deze mannen al even meegaan. Old school heavy metal is wat dat betreft hier een prima keuze als voorprogramma. Toch zijn de gitaarsolo’s hier en daar wat slordig. Daarnaast staat het geluid pijnlijk hard afgesteld, waardoor het plots heel druk wordt bij de oordoppen stand. Het maakt mij lichtelijk angstig voor wat er komen gaat. Het repertoire van Elegant Weapons bevat voor alsnog geen tracks die eruit springen. Dit optreden zal daarom niet lang in het actieve geheugen gegrift blijven staan.

Pantera is de band waar we vanavond allemaal op staan te wachten. Zoveel vragen gaan er door ons heen. Kunnen ze het nog? Is het nog wel de band zoals we ze ons herinneren? Het maakt allemaal niet uit. Na 23 jaar wachten gaan we ein-de-lijk Pantera weer live zien. Wanneer het doek valt en de eerste noten van het openingsnummer ‘A New Level’ in worden gezet ontploft de zaal direct. Een gigantische moshpit is het gevolg. De set wordt voortgezet met het tevens van Vulgar Display Of Power afkomstige ‘Mouth For War’. De setlist bestaat louter uit tracks afkomstig uit het ‘Anselmo-tijdperk’. Werkelijk iedere track wordt met open armen ontvangen en retestrak gespeeld, wat het verdomd moeilijk maakt om hoogtepunten eruit te vissen. De snelheidsduivels ‘Strength Beyond Strength’ en het onverwachtse ‘Suicide Note Pt. II’ brengen zo’n bak aan energie de zaal in wat bijna onwerkelijk lijkt. De meezingers ‘5 Minutes Alone’ en ‘Fucking Hostile’ ontbreken logischerwijs niet in deze set. Gedurende ‘This Love’ krijgen we een klein beetje rust in de tent en ook tijdens de Black Sabbath -cover ‘Planet Caravan’ kunnen we even rustig naar de schermen staren waar een mooi eerbetoon wordt getoond aan de overleden bandleden Vinnie Paul en Dimebag Darrel. De Abbott broers hebben Pantera groot gebracht en verdienen niets minder. De band sluit de reguliere speeltijd af met zijn grootste hits ‘Walk’ en ‘Comboys From Hell’, maar niet voordat de toegift ‘Use My Third Arm’ er nog tegenaan wordt gegooid om de avond gedenkwaardig af te sluiten.

Dus, kunnen ze het nog? Het is onwaarschijnlijk wat een kracht de heren van Pantera nog in hun spel hebben. Phil Anselmo is bijzonder goed bij stem blijkt nog altijd een van de grotere frontmannen ter wereld. De heavy metal grootheden Zakk Wylde en Charlie Benante blijken de perfecte lui om het gat van de overleden Abbott broers op te vullen. Muzikaal gezien maakt dit nagenoeg alles goed, al maakt het gemis van Dime en Vinnie wel dat Pantera anno 2023 niet meer de band is van 30 jaar geleden. Deze heren worden nooit vergeten. Evenals dit concert. Pantera leeft en zet hier voor velen misschien wel de beste show van het jaar neer.