VERSLAG: N.E.R.D. - 13/12 - Watt

N.E.R.D. - 13/12 - Watt

N.E.R.D. behoeft eigenlijk geen introductie meer. Voor de mensen die de afgelopen jaren onder een steen hebben gelegen even een introductie. N.E.R.D. is de bandformatie van het producersduo The Neptunes, rond Chad Hugo en zanger/beroepscharmeur Pharrell Williams. Dit jaar bracht het hiphop/rockcollectief zijn derde, middelmatige plaat Seeing Sounds uit. Dat bracht de achtkoppige (!) liveband vorige maand naar een zwaar uitverkochte Heineken Music Hall. In de Watt staan de heren wederom voor een uitverkocht, maar intiemer gezelschap. N.E.R.D. weet Watt moeiteloos te laten ontploffen. Zij het dat de explosie alleen wel van hele korte duur is…

Watt is bij aanvang al bomvol met voornamelijk hippe, jonge mensen. Er is niets bekend over een voorprogramma en de aanwezige backline op het podium bevestigt dat ook. Toch laat N.E.R.D. wel erg lang op zich wachten. Maar liefst 55 minuten na aanvangstijd komt één van de roadies op zijn gemak de instrumenten stemmen. De irritatie is dan ook groot bij ondergetekende, die er al vroeg bij is om goed zicht te krijgen op de verrichtingen op het podium. Toch mag dat de pret niet drukken bij de horde jonge mensen, die overwegend bestaat uit meisjes die hun held Pharrell Williams komen verheerlijken. Na dik een uur wordt het wachten dan eindelijk beloond. Anti Matter wordt ingezet en de zaal verandert onmiddellijk in een springende, kolkende massa. Helaas overstemmen in het begin de bas en gitaar behoorlijk de twee drummers, wat op zich een hele prestatie is. Gelukkig wordt dit later wel redelijk bijgesteld.

Het is wel duidelijk dat de fundering van N.E.R.D. geheel gebouwd is rondom Pharrell Williams. Iedere (seksuele) beweging, blik of wat dan ook wordt met luid gekrijs beantwoord door het vrouwelijke gedeelte van het publiek. Het is af en toe net alsof de reïncarnatie van Elvis op het podium staat. Pharrell Williams is zich daar ook zeer bewust van en speelt hier zeer geroutineerd op in. Zo laat hij zich door een meisje bijvoorbeeld gewillig door zijn edele delen wrijven. Op dat soort momenten besef je je weer waarom de jeugd op gemiddeld zestien jarige leeftijd haar eerste seksuele ervaring beleeft.

Gelukkig hebben de overige bandleden er ook zin in. Het tempo ligt het gehele optreden zeer hoog. Ook is het prettig dat N.E.R.D. zich qua nieuwe nummers alleen focust op de prima eerste helft van de laatste cd, in plaats van de ietwat tegenvallende tweede helft. Hoogtepunten van het optreden zijn de opgefokte up-tempo nummers zoals Rockstar en Spaz. Hierbij staat de gehele zaal, inclusief balkon mee te springen. Tijdens het eerstgenoemde nummer mogen ook vijf heren vrolijk op het podium meedansen, tot na drie kwartier met Lapdance een eind komt aan de reguliere set.

In de toegift komt Everyone Nose en She Wants To Move (met een leuke medley van Seven Nation Army van The White Stripes erdoorheen) voorbij, waarbij een paar gelukkige dames het podium op mogen. Na een knuffel en een kus van Pharrell Williams is het gedaan met de pret en verdwijnt het grote gezelschap na een klein uurtje om niet meer terug te keren. Zo komt er een eind aan een zeer krachtig en bij vlagen bijzonder explosief optreden, dat alleen wel van schandalig korte duur was.