VERSLAG: Johan - 11/2 - Schouwburg het Park

Johan - 11/2 - Schouwburg het Park

4 heet het nieuwe album van Johan. Omdat het hun vierde album is. Zo pakt Johan de zaken aan, nuchter. De Hoornse band veroverde in 1996 Nederland met hun titelloze debuutalbum. Nu, 12 jaar en drie albums verder, heeft Johan een trouwe schare fans opgebouwd. Dat blijkt ook wel uit de zo goed als uitverkochte schouwburg in Hoorn. Een thuiswedstrijd dus. Het 30 plus gehalte is hoog vanavond, maar wie goed rondkijkt bespeurt mannen, vrouwen en kinderen uit elke leeftijdscategorie. Johan speelt chronologisch vanavond, ze beginnen bij de eerste single en eindigen bij de laatste. Alle hoogtepunten van de afgelopen 12,5 jaar op een rijtje. En natuurlijk hopen we op een aantal nieuwe nummers.

Een prater is Jacco de Greeuw niet. Het gezicht van Johan houdt het graag simpel. Maar als hij praat is de zaal stil, muisstil. Jacco komt ook uit Hoorn en de aanwezigen in de zaal zijn trots op Johan. Trots op het Nederlandse popbandje dat Nederland veroverde. "Dit album is vernoemd naar een straat waar ik gewoond heb" zegt hij over Pergola., het tweede album van de band, waarin hij zingt over zijn depressies.

Hij voelt zich op zijn gemak in de zaal. Ondanks dat er zo'n 500 ogen en oren op hem zijn gericht. Elk foutje horen we en elke verkeerde beweging zien we. Maar dat doet Jacco niets; hij glundert. Dat maakt Johan mooi. De nuchterheid en het gepaste zelfvertrouwen. Een theatershow leent zich prima voor bijzondere effecten, maar daar doet Johan niet aan. Het gordijn is voor de show al open en de instrumenten staan al klaar. Blikvanger is een lichtgevende kabouter, die we kennen van Pergola. Simpel maar doeltreffend.

De band speelt de nummers op een ingetogen manier. Wel met een electrische gitaar in de hand af en toe maar minder fel als op het album. Tijdens de eerste paar nummers laat Jacco nog wel eens een steekje vallen of haalt hij de hoge tonen niet. Gelukkig herstelt hij snel en is het genieten. Dat de zaal geniet blijkt wel als de band rond het vierde nummer ineens even stopt met spelen: de zaal is muisstil. Dit geeft de band vertrouwen en vooral Jacco blinkt uit tijdens de uithalen. Nummers als 'Pergola' en 'Oceans' klinken in het theater nog beter; intiemer, en gevoelig. Helaas gaat dit niet op voor alle nummers. Doordat er zo rustig gespeeld wordt leveren een aantal nummers flink in aan kwaliteit. Zo klinkt 'She's Got A Way With Men' toch een stuk minder op deze manier. Een nummer als 'Any Other Guy' vermijden ze gelukkig, dat zou al zijn kracht verliezen.

Drie albums en een staande ovatie later is het tijd voor de toegift. De band speelt drie nummers van het nog te verschijnen 4. Twee nog titelloze liedjes en 'Maria'. De nummers zitten volgens het vaste Johan concept in elkaar. Niet te ingewikkeld, en veel ruimte voor de ontroerende stem van Jacco. Er zit ook iets meer pit in, na een erg rustige setlist ook wel prettig. De zaal smult er van, en na de toegift volgt wederom een staande ovatie. Na de show neemt Johan uitgebreid de tijd voor handtekeningen en praatjes. Want Johan is Hoorn nog niet vergeten, en Hoorn Johan ook niet.