VERSLAG: Giovanca - 12/2 - Mezz

Giovanca - 12/2 - Mezz

Je kunt haast niet één populaire Amerikaanse of Britse zangeres noemen, of er loopt wel een variant van rond in de Lage Landen. Of het nu voormalig Jeremy’s-zangeres Katelijn Schipper is die een prima lokaal antwoord was op Gwen Stefani in haar No Doubt-periode, of Melissa Etheridge-sound-alike Miss Montreal. In de Mezz vinden we twee prachtige jongedames die ook kunnen concurreren met reeds gevestigde namen. De donkere schone Giovanca past perfect in het rijtje Erykah Badu/India Arie/Corinne Bailey Rae, terwijl de mooie blondine Nina June zich kan meten met een grootheid als Norah Jones. Maar wie van de twee komt er beter mee weg?

Met een oer-Hollandse naam als Nienke Paardenkoper denkt het platenkopend publiek waarschijnlijk eerder aan een schnabbelzangeresje van het Mega-Piratenfestijn dan aan een zoetgevooisde folkjazzvocaliste. Juffrouw Paardenkoper zag dat al gauw in en doopte zichzelf Nina June. Collega-zangeres Stevie Ann heet eigenlijk Stephanie Struijk, dus een veramerikanisering van je eigen naam ligt voor de hand. Net als Stevie Ann was Nina June studente aan de Rockacademie. Verleden jaar studeerde ze af met de presentatie van haar debuutalbum, geproduceerd door haar drummer Wouter Budé (Sub, ex-The Filthy Red Horse). De setting in de Mezz is intiem, met de vierbandleden van Nina June die rond de zangeres opgesteld zitten. Het akoestische geluid van Nina June is rustiek en verfrissend ouderwets. Aangrijpend is haar enige liedje in het Nederlands; de nieuwe single ‘Wonderwater’, behorend bij het boek ‘Vaderstad’ van Patrick van Rhijn. Wie heeft Norah Jones nog nodig met een zangeres als Nina June…?

De uit Curaçao afkomstige zangeres Giovanca Ostiana was voor de release van haar debuutalbum ‘Subway Silence’ al een veelgevraagd achtergrondzangeres. Zo was ze te horen bij onder andere Wouter Hamel, Relax en Benny Sings. Maar de stem van Giovanca bleek meer mogelijkheden te bieden dan alleen zwoele oeh’s en ah’s bij liedjes van anderen. In de metro van Amsterdam schreef Giovanca observerende teksten die later haar debuutplaat zouden vormen. Met een stem zo lenig als haar fraaie lichaam brengt de Curaçaose dame haar teksten met veel bezieling en een overtuigende performance. Toch zijn er ook minpunten. Sommige nummers zijn live nogal langdradig, ondanks voortreffelijke inbreng van de muzikanten uit haar band. Ook het positivisme dat Giovanca ten toon spreidt wordt op een gegeven moment storend. De zoetigheid wordt na ruim een half uur écht te veel. Giovanca is overduidelijk een lieve meid, maar ze mag best wel wat ‘stouter’ uit de hoek komen. Doorbraaksingle ‘On My Way’ blijft daarentegen een onbetwist hoogtepunt.