VERSLAG: Bruce Springsteen & The E Street Band - 27/06 - Goffertpark

Bruce Springsten & The E Street Band 27/06

Laten we er niet omheen draaien. De schrijver van deze review is al bijna haar hele leven fan van Bruce Springsteen. Met de paplepel ingegoten, zoals dat heet. En rondkijkend in Nijmegen ben ik zeker geen uitzondering. Publiek uit alle generaties is afgereisd naar het Goffertpark op deze bloedhete donderdag voor weer een mooie avond met The Boss.

Het is voor mij wellicht moeilijk om objectief te zijn, maar ik heb wel veel vergelijkingsmateriaal. Zoals bijvoorbeeld met de 5 shows die ik vorig jaar zag. Officieel onderdeel van dezelfde tour als de shows in Nijmegen van dit jaar, maar zo voelt het niet meteen. Vorig jaar had Bruce een verhaal te vertellen over leven, de dood, vergankelijkheid. De setlist was zorgvuldig samengesteld en de show zat steengoed in elkaar. Bruce was fantastisch, de E Street Band leverde. Maar een belangrijk element die shows van Springsteen maken tot wat ze zijn, ontbrak: spontaniteit, het husselen van de setlist, interactie met het publiek. Dit jaar heeft hij ook een verhaal, maar van een ander soort dat meer klinkt als 'wij gaan nog nergens naartoe.' Dit in combinatie met een soort bewijsdrang nadat hij noodgedwongen shows moest afzeggen in Zwitserland, Tjechië en Italië door stemproblemen, betekent dat alle remmen eraf zijn sinds hij weer op het podium staat.

Alles kan en mag weer, dus Nijmegen kan ook alles verwachten. En deze verwachtingen worden waargemaakt. Er wordt geopend met de standaard opener van dit jaar Lonesome Day van The Rising. Een keuze die de gemiddelde fan misschien niet meteen zou maken, maar het werkt wel. Geen twijfel over mogelijk: de E Street Band is gearriveerd. En zoals we gewend zijn is er het eerste half uur geen ruimte voor praatjes, er moet geramd worden. My Love Will Not Let You Down, Cover Me, No Surrender en zo door naar het eerste tour debuut van de avond: Cadillac Ranch in een heerlijke uitvoering. Daarna volgt van hetzelfde album Sherry Darling. De rest van de avond blijft een combinatie van grote hits en fan-favorieten. Er worden geen bordjes uit het publiek gehaald, maar als geheel voelt het toch veel minder uitgestippeld dan vorig jaar. Het enige wat wel is meegenomen uit 2023, is de ondertiteling bij en het prachtige I'll See You In My Dreams. En dát was echt niet nodig. Het maakt de nummers geforceerd en doet af aan de teksten, wat echt zonde is.

Al met al staan Bruce en zijn E Streeters er nog altijd bij alsof het ze geen enkele moeite kost om de 60.000 aanwezige bezoekers in vervoering te brengen. Weer zo'n show waarvan menigeen na afloop zal zeggen tegen mensen die er niet bij waren: 'Ga hem nou toch een keer live bekijken als je de kans krijgt.' En doe dat echt! Aanstaande zaterdag 29 juni bijvoorbeeld. Tot dan.