VERSLAG: Infadels - 14/9/06 - Tivoli

Infadels - 14/9/06 - Tivoli

Als één band zich het afgelopen jaar in de kijker heeft gespeeld, dan zijn het de Infadels wel. Sinds het verschijnen van hun cd 'We Are Not The Infadels' begin dit jaar, duiken ze vrijwel overal in het land op. Begin april trokken ze al door het land en bovendien stonden ze onder andere op Parkpop en Lowlands. Sinds 12 september zijn ze terug in Nederland voor een nieuwe concertreeks.

Op donderdag 14 september is Utrecht aan de beurt voor de tot op dat moment biggest headline gig ever. Als de band even over half tien het podium opkomt, is er dan ook geen spoortje tour-moeheid te bespeuren. De aftrap bestaat uit het inmiddels overbekende 'Love Like Semtex' en het uiterst dansbare 'Jagger ‘67'. Er ontstaat dan ook al snel een grote dansende menigte. De band zelf geniet ook zichtbaar. En ook al staat er op de lichtkrant van de toetsenist de tekst: ‘Will dance for food’, het lijkt niet of hij werkelijk trek heeft. Hij danst uit zichzelf alsof zijn leven er vanaf hangt.

Opvallend is verder dat het de zanger geen enkele moeite kost om het publiek op zijn hand te krijgen. Alsof hij al jaren op het podium staat, weet hij de zaal op te zwepen en mee te krijgen. Lovende opmerkingen over het enthousiaste publiek, en het terugkerende openingszinnetje “Utrecht Baby…”, doen de rest.

Twee nummers later blijkt dat de zanger zich wel heel erg populair heeft gemaakt bij het publiek en vooral de aanwezige dames. Als de eerste dame net van het podium af is, volgt nummer twee alweer. Tijdens het fraaie 'Take Me With You', een nummer dat overigens niet helemaal uit de verf komt, betreedt nog een dame het podium. Ditmaal één die de zanger nog net niet als danspaal gebruikt. Overigens tot groot genoegen van het publiek. Als 'Murder That Sound' goed en wel onderweg is, heeft een andere dame meer oog voor het water op de gitaarversterker dan voor de band. Dit gaat de gitaarroadie dan ook wat te ver.

Aangezien de band het moet doen met materiaal van één enkel album, is er gedurende de show ook ruimte voor twee nieuwe nummers. Het ene nummer laat wat meer veelzijdigheid horen dan zijn voorgangers, het andere is een typische Indadels track. Nog een oplossing voor het ‘gebrek’ aan materiaal is een cover. Dit wordt ' Steady As She Goes' van The Raconteurs. Een opmerkelijk recent nummer dus, maar het publiek vindt het geweldig.

De band sluit de setlist af met 'Can’t Get Enough', waarna er nog tijd is voor een toegift. De band kiest ervoor om met een fraaie opzwepende improvisatie-sessie de zaal achter te laten. Maar natuurlijk niet na uitgebreid het publiek te bedanken. Het valt daarbij op hoe blij de band zelf is. Het geluk straalt er vanaf en het lijkt erop dat ze daarnet, evenals het publiek, een zeer fijne avond hebben gehad.