VERSLAG: Neil Diamond - 24/5 - Ahoy'

Neil Diamond - 24/5 - Ahoy'

Sommige artiesten gaan een mensenleven lang mee. Neil Diamond is er daar één van. De man schreef ruim veertig jaar geleden al evergreens en nog steeds is hij niet te stoppen. Zo nam Diamond onlangs het album 'Home Before Dark' op met sterproducer Rick Rubin. Momenteel werkt Rubin aan de nieuwe plaat van Metallica, om de misstap die 'St. Anger' heette recht te zetten, maar hij is vooral bekend van zijn werk met Red Hot Chili Peppers, Beastie Boys en natuurlijk Johnny Cash. Ook het Diamond-album '12 Songs' (waar er stiekem veertien op staan) werd geproduceerd door Rubin. Om zijn wonderschone nieuwe album aan de man te brengen is Neil Diamond begonnen aan een nieuwe wereldtour en die start in Ahoy' te Rotterdam.

Wanneer een elfkoppige band met drie fraaie achtergrondzangeressen de Rotterdamse bühne opkomen, begint de show van Diamond. De man zelf komt van achter het podium op, als een schim in de nacht. Met 'One More Bite Of The Apple' gaat het concert van start. Hoewel deze concertreeks gewijd is aan het nieuwe album, bestaat de setlist vrijwel volledig uit de hits van weleer. En wat heeft die man een hoop hits gehad! Zelfs in deze show van ruim twee uur lukt het niet om alle bekende nummers te spelen. Maar Diamond komt een heel eind, met onder andere 'Song Sung Blue', 'Cracklin' Rosie', 'Beautiful Noise', 'Lady Oh', 'Lonely Looking Sky', 'I Am... I Said', 'Forever In Blue Jeans', 'If You Know What I Mean' en het meeslepende 'Love On The Rocks'. Ook 'I'm A Believer' (een hit in uitvoeringen van The Monkees en Smashmouth) komt voorbij, net als de tranentrekker 'You Don't Bring Me Flowers', waarbij Neil moederziel alleen aan een gedekt tafeltje zit en één van zijn achtergrondzangeressen op treffende wijze de rol van Barbra Streisand vervult. Het feest is compleet wanneer Diamond in de toegift 'Sweet Caroline' speelt en het ook al zo feestelijke 'America'.

Ondanks zijn inmiddels bejaarde leeftijd oogt Neil Diamond nog erg vitaal en kwiek. Het is een understatement om te stellen dat de zanger nog goed bij stem is, want vocaal is Diamond nog steeds verbluffend. Het lijkt alsof zijn vocalen alleen maar rijper én rijker zijn geworden. Ook de uithalen bij 'Sweet Caroline', 'If You Know What I Mean' en 'You Don't Bring Me Flowers' worden door Neil ogenschijnlijk nog zonder moeite gehaald. En dan is er die band achter de zanger, die niet alleen voortreffelijk alle deuntjes speelt, maar ook nog een leuk showelement vormt in het geheel. De levendige Neil Diamond geniet op het podium, hij maakt grapjes, hij schittert en hij absorbeert het applaus dat hem terecht toekomt. Deze man is een held.