VERSLAG: Beth Hart - 3/10 - Parkstad Limburg Theaters Heerlen

Beth Hart - 3/10 - Parkstad Limburg Theaters Heerlen

Nadat het theater door vele Nederlandse pop- en rockartiesten is ontdekt als nieuwe mogelijkheid om diens repertoire op te voeren (en daar doorgaans veel hogere gages mee op te strijken), beginnen ook enkele internationale sterren dat nieuwbakken terrein te ontginnen. Alhoewel, acts als Venice en Beth Hart zijn inmiddels zó ingeburgerd dat ze onderhand voor Nederlands door kunnen gaan. Zo geeft de laatst genoemde een optreden in het fraaie Parkstad Theater Limburg in Heerlen.

De Amerikaanse zangeres Beth Hart heeft in eigen land slechts een bescheiden status als artiest, maar in sommige Europese landen is ze erg populair. Met Nederland als uitschieter. Niet zo verwonderlijk dan ook dat ze in redelijk veel zalen door het land heen te zien is, die doorgaans behoorlijk goed gevuld zijn. In de zomer van 1999 leerden de Nederlandse radioluisteraars Beth kennen doormiddel van haar single ‘L.A. Song (Out Of This Town)’. Het bitterzoete popliedje leek aanvankelijk een op zichzelf staand nummer te zijn, dat uiteindelijk in de vergetelheid dreigde te geraken. Maar enkele jaren later bereikte de zangeres een veel groter publiek met haar toenmalige radiohitje ‘Leave The Light On’, waarna haar faam en livereputatie snel begon te groeien.

Die livereputatie is terecht, want Beth Hart is een podiumbeest in hart en nieren. Een eruptie van energie, woede en rauwe emoties is niet uitzonderlijk bij deze mevrouw, wiens schelle en doorleefde stem de liedjes niet alleen accentueert, maar de teksten daadwerkelijk tot leven brengt. “I drank so hard the bottle ached,” is zo’n tekenende passage uit ‘L.A. Song’. Maar niet alleen uit het liedje, het is óók een passage uit haar leven. En dat voel je wanneer zij het zingt. Aan haar gehele motoriek is eveneens te zien dat ze haar emoties de vrije loop laat tijdens de optredens. Zonder twijfel met de nodige therapeutische uitwerking.

In het theater krijgt Beth wellicht nog meer de ruimte om haar liedjes over te brengen dan in de reguliere poppodia. Hoewel het elektrisch versterkte gedeelte van de show weinig anders is dan een ‘standaardconcert’ van Beth Hart, is de akoestische eerste helft een bijzondere showcase van haar meest intieme en meest integere liedjes. Vanwege de akoestische arrangementen doen de nummers veel warmer aan en de tekstbeleving is toch ook weer nét iets anders. Voor de mensen die de songteksten van Beth niet van buiten kennen is dit een mooie gelegenheid om eens te luisteren waar de nummers nu eigenlijk over gaan. Bovendien geeft de zangeres tussen de liedjes door ook zelf tekst en uitleg.

Het enige minpunt van dit theaterconcert is de sobere aankleding van het podium. Als je dan toch een tour doet om de bezoekers ‘in het pluche’ te amuseren, besteed dan iets meer aandacht aan het visuele gedeelte. Meer dus dan alleen een saaie backdrop en twee schemerlampjes. Verder is er niks aan te merken op het concert van Beth Hart en de vele fans (vooral die op de voorste rijen) zijn weer een mooie en enerverende beleving rijker.