VERSLAG: Bløf - 13/11 - Effenaar

Bløf - 13/11 - Effenaar

Het is vandaag volle bak in de Effenaar. In de grote zaal kost het vandaag wat meer moeite om een bestelling te doen bij de bar maar ook om een goed plekje vinden voor het podium. De zaal staat vol gezellige mensen en voor het podium staan er zelfs enkele kinderen (zonder oordopjes).

Wanneer het licht eindelijk uit gaat, begint niet zoals gebruikelijk het concert maar horen we enkele nummers van Nizlopi. Dit Engels duo stond meer dan 4 weken in de top van de Engelse top 40 met het nummer 'JCB'. Na dit wonderschone nummer gaat het podiumlicht aan. We zien vier mannen het podium opkomen; Paskal de zanger, Bas op de piano, Peter op de basgitaar en Norman op de drums (vroeger bij Frank Boeijen Groep). Volgens de Paskal hoeven we ons geen zorgen te maken want hij belooft onze zowel oude als nieuwe nummers te spelen. Ze openen met het mooie nummer 'Wij Geloven Nergens In' van hun kersverse album Oktober. Enkele nummers later zegt Paskal: ”Ik wil graag met u dansen” en dus volgt er logischerwijs het nummer 'Dansen Aan Zee'. De zaal is aardig opgewarmd en zingt gezellig met hem mee. Na dit vrolijke nummer valt het oog van Paskal op de Skybox/ VIP-ruimte bovenin de zaal. Hij ziet iemand al lange tijd met zijn rug naar hem toe staan en dus zegt: “Je komt hier om te luisteren of je lazert op!” . De zaal is het er helemaal mee eens.

We horen hierna nog diverse nummers van hun nieuwe album zoals onder andere 'Eilanden' en 'Liefdesbrief' waarbij ze gebruik maken van een contrabas. Deze nieuwe nummers zijn mooi maar minder 'swingend' als menig ouder werk. We krijgen zelfs ook een geheel nieuw nummer te horen; 'Blijf zoals nu'. Dit nummer zal in april 2009 worden uitgegeven op hun album April. Gelukkig krijgen we ook nummers te horen met wat meer tempo zoals bij 'Aanzoek Zonder Ringen' waarbij iedereen weer lekker mee kan zingen. Hierna wordt het tempo nog iets opgeschroefd met het stevig uitgevoerde 'Bijna waar ik zijn moet'.

Als de jongens even van het podium zijn geweest zien we alleen Paskal terug komen met zijn akoestische gitaar onder zijn armen. Zonder enige aankondiging maar ook zonder gebruik te maken van versterkers, begint hij met 'Een manier om thuis te komen'. Het is irritant rumoerig in de zaal, de zaal is duidelijk verrast door dit stille optreden. Paskal is nauwelijks verstaanbaar en tot overmaat van ramp moet een of andere Brabantse boer nog even aankondigen dat PSV kampioenen zijn. Maar Paskal is gelukkig na 19 jaar Bløf genoeg gewend en blijft gewoon lekker spelen. De zaal wordt steeds rustiger en zelfs even helemaal stil. Je hoort alleen nog mensen die zachtjes voorzichtig meezingen. Aan het einde wordt helemaal geweldig, hij laat de zaal alleen het refrein zingen; 'Een manier om thuis te komen'. Ja dit is zeer zeker mooi en het was zeker twee minuten helemaal stil bij een concert.

Diverse keren nemen ze afscheid van Eindhoven maar komen daarna toch weer terug voor een toegift. Zo horen we ook nog 'Holiday in Spain' waarbij Bas meezingt vanachter zijn piano. Na een kleine twee uur eindigt de avond liefdevol met 'Alles is liefde'.